Zanaat Terimleri Sözlüğü
elcek
(I) [elçek (I), elecek -2, elecek -3, enek -1] :
Tırpanın, sobanın toprak sürülürken elle tutulan kısmı. (Aşağıdinek *Şarkikaraağaç, Akçaşar *Yalvaç, Senirköyü, Sincanlı -Isparta; Kırçiçeği *Susuz -Kars) [elçek (I)] : (Buruncuk *Yerköy -Yozgat; Yenikent *Aksaray -Niğde) [elecek -3] : (Kandilli *Bozüyük -Bilecik) [enek -1] : (*Mudurnu -Bolu; Gürmedere *Fethiye -Muğla)
Çıkrık kolu. (Gölbaşı *Çankaya -Ankara) [elecek -2] : (Gedikli *Şarkikaraağaç -Isparta)
Tarama Sözlüğü
elcek
Eldiven.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
elcek
bk. ellik (I)-1.
Eli korumak için ele takılan ya da alınan kanca gibi bir araç.
bk. ellik (I)-2.
Çiftteker Terimleri Sözlüğü
elcek
Hızkeserleri ve yönelteci işletmek için kullanılan el sapları.