"çilecilik" ne demek

• isim Dinî amaçlarla ve törelere bağlı olarak doğal eğilimleri ve beden isteklerini yenmek için isteyerek acı çekme
  

(Yun. askeinden) :

1. (Genel olarak) Töresel, dinsel ereklerle, doğal eğilimleri, içgüdüleri elden geldiğince azaltmaya çalışmak üzere, kendini yenme alıştırmaları yapma.

2. (Özel olarak) Dinsel ahlakta günahları bağışlatmak (kefaret) ya da beden isteklerini yenmek üzere istençli olarak acı çekme.

Yüksek bir aktöreye ya da dinsel ülküye ulaşabilmek için rahatlıktan aşırı ölçüde uzak durmaya ve onu aşağılamaya dayalı bir düşün ve yaşama biçimi.

Çilecilik ya da asetizm, çoğu zaman manevi hedefleri izleme maksadıyla, dünya zevklerinden yoksun nitelikli bir hayat tarzı seçmeyi ifade eder.

Çileciler uygulamaları için dünyadan çekilir veya kendi toplumlarının bir parçası olarak devam ederler. Ancak sıklıkla tutumlu, maddi varlıklardan ve bedensel zevklerden feragat etmiş vasıfta bir hayat tarzı benimserler. Bununla beraber vakitlerini oruç tutarak, dini yaşama yoğunlaşarak ya da manevi konuları tefekkür ederek geçiriler.

Tasavvufta çilecilik[ değiştir] Kaynakça[ değiştir]