Vikipedi
Îî, Türk alfabesinde resmî olarak yer almayan ama kullanılan bir harf. Aynı biçimde yazılan sözcüklerin ayrılmasında ve İ harfini uzatmak için kullanılır. Genellikle Arapça ya da Farsça kökenli kelimelerde kullanılır. Şapkalı i veya nispet i'si olarak da adlandırılır. Kök halinde olan kelimelerde daima Î harfi son harf olduğu için, dilimizde Î harfiyle başlayan bir sözcük yoktur. Örnekler:
- İnkılâp tarihî çalışmalarına ara verdim.
- Tarihî belgeselleri severim.
- Üstün başarı gösteren askerî bir madalya ile ödüllendirdiler.
- Askerî harekât güçleri Kıbrıs'a çıkarma yaptı.
Bir sonek olan -î nin yerine modern Türkçede zaman zaman -sel -sal sonekleri de getirilebilir:
- dinî / dinsel
- ailevî / ailesel
-î ekinden sonra gelecek yapım ekleri î'yi değiştirmez, ve yazım değişmez:
- resmîleştirmek
- millîleştirmek.
Bazı kelimelere Î harfi gelmez. Örneğin, millet isimlerinde Î harfi olmaz. "Ermeni" olarak yazılması gereken kelime, "Ermenî" olarak yazılamaz.
Özel isimlerde de Î harfi kullanılmaz: Niyazi, Recai, Zekai, Sezai.