Güncel Türkçe Sözlük
ölgün
-
sıfat Diriliği, canlılığı, tazeliği kalmamış
"Ölgün sesi pürtüklü bir duvar, tırtıklı bir kâğıt gibi belli belirsiz yükselip alçaldı." - E. Şafak
- Pörsümüş, solmuş (bitki)
- Cansız, renksiz, dikkat çekmeyen
"Ölgün lambaların yarı aydınlattığı bir salonda onlarla karşı karşıya oturduk." - H. S. Tanrıöver
- Gücü azalmış, zayıflamış
"Canlı olmaya çalışan ölgün adımlarla kapağı odasına attı." - H. Taner
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ölgün
Ölü çıkan ev.