Mantık Terimleri Sözlüğü
önek
Bir önekli yasal biçimin ön bölümündeki tüm niceleyicilerin diziliminden oluşan deyim. ||Ör. ( )
Dilbilim Terimleri Sözlüğü
önek
Bazı dillerde kelimenin baş tarafına gelen ek. (ÖNE EKLEYİŞ, Préfixation).
Bilişim Terimleri Sözlüğü
önek
Bir veri sözcüğünün önünde yer alan ve verinin türünü gösteren ikil kümesi.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
önek
Duvarın yıkılmaması için koyulan destek direği.
Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü
önek
Bazı yabancı dillerde, sözcük kökünün önüne gelerek sözcüğe belirli anlam katan ek: Fransızcada dis-(disqualifier), pré-(préfixe), ex-(exco-vation); Almancada ab-(abfahren), an-(ankommen), vor-(vorlesen) örnekleri gibi.