Mantık Terimleri Sözlüğü
                    önek
                    
                        
                
                                                    Bir önekli yasal biçimin ön bölümündeki tüm niceleyicilerin diziliminden oluşan deyim. ||Ör. ( )
Dilbilim Terimleri Sözlüğü
                    önek
                    
                        
                
                                                    Bazı dillerde kelimenin baş tarafına gelen ek. (ÖNE EKLEYİŞ, Préfixation).
Bilişim Terimleri Sözlüğü
                    önek
                    
                        
                
                                                    Bir veri sözcüğünün önünde yer alan ve verinin türünü gösteren ikil kümesi.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
                    önek
                    
                        
                
                                                    Duvarın yıkılmaması için koyulan destek direği.
Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü
                    önek
                    
                        
                
                                                    Bazı yabancı dillerde, sözcük kökünün önüne gelerek sözcüğe belirli anlam katan ek: Fransızcada dis-(disqualifier), pré-(préfixe), ex-(exco-vation); Almancada ab-(abfahren), an-(ankommen), vor-(vorlesen) örnekleri gibi.