"örtüşme" ne demek

• isim Örtüşmek durumu veya biçimi
  

İki şeyin birbiriyle tam olarak uyuşması; iki olayın aynı zamana rastlaması. Karşıtlıkların örtüşmesi (Lat. conincidentia oppositorum): İlk olarak Nicolaus Cusanus'un kullandığı bu kavram, düşünce olarak eskidir. Karşıtlıkların örtüşmesi şu anlamlarda kullanılır:

1. Fizikötesi ve dinsel anlamda bütün karşıtların kökçe bir birliğe geri gitmesi.

2. Önermedeki çelişmeyi eytişimsel bir biçimde kaldıran düşünce ve varlık ilkesi.

3. Nicolaus Cusanus'ta Tanrı, karşıtlıkların örtüşmesidir. Cusanus'a göre, sonluda çelişen sonsuzda birdir (daire ve doğru çizgi); dünyanın kendisi de Tanrı'da örtüşen karşıtlıkların dışlaşması olarak belirir.

Bir gözlem aracında belli soru ya da soru seçeneklerinin anlam ya da kapsamca birbiri üzerine düşmesi ya da kesişmesi.