"öz" ne demek

• isim, felsefe Bir kimsenin benliği, kendi manevi varlığı, iç, nefis, derun, varoluş karşıtı
  "Özünü bir yerde bırakıp sadece kalıbını gezdirmişti." - H. Taner
  
• "Kendine, kendi kendini" anlamlarında birleşik kelimeler türeten bir söz
  "Öz eleştiri, öz yönetim."
• Bir şeyin en kuvvetli veya kıvamlı bölümü, hülasa, zübde, ekstre
  "Karaciğer özü. Meyve özü. Mısır özü."
• Çıbanların içinde ölmüş dokudan oluşan irinle birlikte çıkan parça
  
• zamir Kendi, zat
  "Bir od düştü yanar tatlı özüme / Dünya zindan görünüyor gözüme" - Karacaoğlan
  
• Bir şeyin temel ögesi, künh, zübde
  "Ortalıktaki krizi sebep gösteriyorlar ama asıl kriz şirketin kendi özünde." - A. Gündüz
  
• bitki bilimi Bitkilerin kök, gövde ve dallarının boydan boya ortasında bulunan, hafif, gevrek ve çoğu yumuşak bölüm
  "Ağacın çürüğü özünden olur / Yiğidin iyisi sözünden olur" - Halk türküsü
  

1. Embriyo.

2. Pulpa.

Çekirdek.

1. Varlığın aslını kuran şey; temel özellik. Karşıtı bk. ilinek.

2. Bir şeyin ne olduğu, nasıl olduğu olgusu; bir şeyi o şey yapan, öyle oluşunu sağlayan şey; bir varlığın yapısını kuran şey. Karşıtı bk. varoluş.

3. Kalıcı, değişmez olan, gelip geçici olmayan, her zaman var olmakta olan varlık. Karşıtı: Değişen, değişmekte olan varlıklar.

4. Bir şeyin bireysel ve gerçek olan kendine özgü biçimi; kendine özgü belirtisi.

5. Fizikötesinin konusu olarak: Kendinde varlık. Karşıtı bk. görüngü.

6. İç, çekirdek. Karşıtı: dış, kabuk.

Cinsiyet: Kız

1. Bir kimsenin benliği, manevi varlığı.

2. Bir şeyin temel ögesi.

3. Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan.

4. Katıksız, arı.

(botanik)

1. Düz ve toprak damlı evlerde, damın üzerine oturduğu kalın ağaç. (İlyaslı -Uşak; Ilıca *Ayaş -Ankara)

2. Çatı iskeletinin tabanını oluşturan işlenmiş düzgün ağaçlardan herbiri. (Esnemez, Dodurga -Bilecik)

3. Soba odunu tutuşturmakta kullanılan çıra. (Muratdere -Bilecik)

4. Örme sepet yapımında kullanılan yumuşak çubuk. (Derekuşculu *Görele -Giresun)

bk. özetçe, öz.

Bir olgunun kökenini, ırasını ve gelişme eğilimlerini belirleyen en derin, en durağan özelliklerinin ve ilişkilerinin tümü.

1. Su arkı.

2. Dere, çay, ırmak.

3. Küçük göl.

4. Pınar, derelerin çıktığı yer.

Bireyi oluşturan tüm özelliklerin karmaşık örgütü.

• Öz - Ruh; anlamında, edebiyat terimi
• Türkiye'de kullanılan bir soy isim.
• Öz - Kırıkkale'nin Keskin ilçesinde daha çok sulak bahçelerin bulunduğu bir bölgedir.
• Öz - Akarsu, dere, çayTürk Dil Kurumu http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5799f59277e471.91069063 anlamında kullanılan bir terim. Özen, sulak yer.

Öz, Özlem Tekin'in 28 Şubat 1998'de çıkarmış olduğu 2. stüdyo albümüdür. Bu albümüyle birlikte diğer albümlerinde de sürecek olan tarz değişikliğine giden Özlem Tekin, ilk albümdeki pop-rock tarzının yerini daha önce Türkiye'de örneği bulunmayan elektronik müziğe bırakmıştır. Tamamen elektronik altyapılı şarkılardan oluşan albümün her şarkısının ismi tek bir kelimedir. Albümden sırasıyla Bahar ve Yol isimli şarkılara klip çekilmiştir.