"ad" ne demek

• isim Bir kimseyi, bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan söz, isim, nam
  "Görmediniz mi, adını söyleyince herkes put kesiliyor." - A. H. Tanpınar
  
• Herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma durumu
  
• dil bilgisi Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşünceleri, çeşitli durumları bildiren kelime, isim
  

Sinema

1. Bir filme verilen ad ve bu adı yazılı olarak belirten görüntüler. TV.

2. Bir izlenceye verilen ad ve bu adı belirten yazıların görüntüleri.

isim. ~ a yazılı: nâma muharrer. . ~ına davranan, ~ına davranıcı: mümessil, temsilci (bk. özdeyen, özdeyici). ~ına davranma: temsîl (bk. başkası adına davranma, özdeme).

Belli bir tek nesneyi adlandırmak, göstermek ya da betimlemek amacıyla kullanılan kapalı düzgün deyim. || Bir adın kaplamı evren öğesi bir birey, içlemi de bir birey kavramıdır. Anl. kapalı terim, tekil terim, bireysel deyim, gösterici deyim, sıfırlı işlev.

1. Canlı ve cansız varlıklara, çeşitli somut ve soyut kavramlara ad olan kelime türü: Ayşe, Hasan, ağaç, yaprak, doğruluk, incelik, ordu, toplum, buluş, akış vb. Adlar özel ad, tür adı, somut ad, soyut ad, topluluk adı gibi türlere ayrılır. Bunlara bk. ||

2. (Almanca Nomen; Fr. nom; İng. noun) Bir oluş ve kılış bildiren fiilin dışında kalan ve ad gibi çekilebilen kelime sınıflarının tümüne verilen ad; ad, sıfat, zamir, edat, bağlaç ve ünlemi içine alan geniş kapsamlı ad; ad soylu söz: ağız, dil, pınar, incelik, acı, tatlı, yürekli, yüreksiz; ben, bizler, siz, sizler; yanında, gerisinde; fakat, ancak; evet, hayır, of, eyvah vb.

bk. isim

Anılacak değer, önem: Bir baş soğanın da adı mı olurmuş?

Varlıkları bildiren sözcük: Ev, kedi, Ali, Ayşe, hayal, ordu, vermek, yarış vb.

İnsanın toplumsal ve bireysel kişiliğinin yanı sıra büyüsel ve gizemsel gücünü de belirten simge.

• Ad veya isim, bir kimseyi veya bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan söz.