Kelime tanımını bul

Biyoloji Terimleri Sözlüğü
aken

(Yun. a: sız; chainein: yazılmak) Alt durumlu ovaryumlarda meydana gelen, perikarpın tohumun testasına sıkıca değdiği fakat tohumdan ayrı olduğu, küçük, kuru bir tohumlu meyve. Kapçık meyve.

Vikipedi
Aken
  • ( Coğrafya) → Aken Aachen'nin Hollanda dilindeki adı.
Aken (botanik)

Aken, içinde tek tohum bulunan ve olgunlaştığında açılarak tohumun çıkmasına olanak verecek özel bağlantı yerleri olmayan kuru meyve.

Tohum kabuğu ayçiçeğinde olduğu gibi, ince ve kuru meyve kabuğuna (perikarp) kısa bir sapla bağlı olduğu için kolayca kopar.

Aken (mitoloji)

Aken, Mısır mitolojisinde ölüler tanrısı Osiris'in yardımcısıdır. Koç kafalı olarak tasvir edilir. Letopolis şehri onun için kurulmuştur. İyi insanların gittiğine inanılan dünyanın ( Aaru) dışında kalan bölgeyi Osiris yerine yönettiği için yardımcı olarak anlandırılır.

Aken (Elbe)

Aken (Elbe), Almanya'nın Saxony-Anhalt eyaletinde yer alan bir şehirdir.