Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
alverdi
Baştan savma, gelişigüzel: Tembel insanlar işi alverdi yaparlar.
Haydi, kazara: Alverdi de o çocuk yansaydı.
Boş, hava, esassız: Köpek alverdiye ürüyor.