"anlam" ne demek

• isim, dil bilimi Bir kelimeden, bir sözden, bir davranış veya olgudan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı düşünce veya nesne, mana, meal, fehva, deme, mazmun, medlul, valör
  
• mantık Bir önermenin, bir tasarının, bir düşüncenin veya eserin anlatmak istediği şey
  

Tek iplikli nükleik asidin polaritesi.

1. Bir sözcüğün belirttiği, düşündürdüğü (şey).

2. Bir önermenin, bir tasarımın, bir düşüncenin ya da yapıtın anlatmak istediği (şey).

1. Bir deyimin belli bir yorumda karşılık olarak kazandığı nesne. ||Anl. yorumsal anlam. Krş. kaplamsal anlam, içlemsel anlam.

2. Kullanımsal anlam.

3. Dizimsel anlam.

Bir kelimenin veya bir sözün anlattığı fikir. Anlam türlü bakımlardan sınıflara ayrılır: GEÇER ANLAM (S. usuel) ve UĞRAMA ANLAM (S. occasionnel) ; YALIN ve KARMAŞIK ANLAM (S. Simple, S. complexe) ; TEMEL VE KATKIN ANLAM (S. fondamental, S. accessoire) ; İLKEL ve TÜREME ANLAM (S. primitif, S. dérivé) ; SOMUT VE SOYUT ANLAM (S. Concret, S. abstrait) ; ÖZ VE MECAZ ANLAM (S. propre, S. figuré).

Sözcüklerin, dizelerin, tümcelerin ve benzerleri söz örneklerinin anlattıkları duygu, düşünce, yargı.

Bir simge, kavram ya da bir ölçümün belli bir dizgeye göre taşıdığı içlem ya da içerim.

Kelimenin tek başına veya söz içindeki öteki ögeler ile bağlantılı olarak zihinde yarattığı kavramlardan her biri: kestirmek

1. ağaç kestirmek, kumaş kestirmek,

2. bir şeyi tahmin edebilmek: işin sonunda nereye varacağını kestiremiyorum;

3. birazcık uyumak: Bir saat kadar kestirirsem kendimi toplayabilirim vb.

Azerbaycan Türkçesi: mäna ~ anlam; Türkmen Türkçesi: maanı; Gagauz Türkçesi: maana; Özbek Türkçesi: ma'nό;Uygur Türkçesi: mäna; Tat: mégné; Başkurt Türkçesi: mägänä; Kmk: ma'na; Krç.-Malk.: magana;Nogay Türkçesi: mäne;Kazak Türkçesi: magma;Kırgız Türkçesi: maani;Alt:: uçurı;Hakas Türkçesi: pîldîrîg ~ tuza; Tuva Türkçesi: u'tka; Şor Türkçesi: *uňnam; Rusça: znaçeniye

Bir toplum ya da toplumsal küme üyelerinin türlü ekin öğeleriyle ilgili olarak yaptıkları düşünsel çağrışım.

Anlayış, duygu.

Bir kelimenin, veya kelimelerden meydana gelmesi dolayısıyla, bir cümle veya sözün anlattığı fikir. (HARFİ HARFİNE ANLAM, Sens littéral; ÖZ ANLAM, Sens propre).

Sözcüklerin veya davranışların zihinde uyandırdığı izlenim.

Anlam, sözcüğün anlattığı düşünce. Sözcükler birden fazla anlama gelebilir. Bu durumda anlamlarda biri öz anlam, diğeri yan anlam, bir başkası mecaz anlamdır. Sözcükler zamanla yeni anlamlar alarak zenginleşebilir ya da anlamlarını kaybedebilirler. Anlamlarını kaybetmelerine anlam daralması, yeni anlamlar kazanmasına anlam genişlemesi denir.

Anlamdaş kelimeler, anlamları yakın kelimelerdir. Anlamı aynı denilen eşanlamlı kelimeler her zaman tam olarak aynı manada olmaz, aralarında yine bir nüans vardır. Eşanlamlı diye kastedilen çoğunlukla eski/yeni kelimelerdeki aynılıktır: deprem-zelzele, uçak-tayyare, yıl-sene. Türkçede anlamı kuvvetlendirme başlığında, ikilemelerde eşanlamlılık ve tekrarlama ile yapılır: hatır gönül, takım taklavat gibi. Özel dillerden argonun anadille paralel anlamları vardır. Ayrıca grup dili jargonlarıyla da anadil kesişebilir. Aynı kelime, değişik meslek dillerinde ve bilim dallarında aynı başlıkta farklı anlamlara sahiptir.

Anlam, şu anlamlara gelebilir:

• Anlam (dil bilimi), bir kelimeden, bir sözden, bir davranış veya olgudan anlaşılan şey, bunların hatırlattığı düşünce veya nesne.
• Anlam (mantık), bir önermenin, bir tasarının, bir düşüncenin veya eserin anlatmak istediği şey.
• Hayatın anlamı, insan varlığının doğası ile ilgili bir kavram.