"bağ" ne demek

• isim Bir şeyi başka bir şeye veya birçok şeyi topluca birbirine tutturmak için kullanılan ip, sicim, şerit, tel vb. düğümlenebilir nesne
  "Ayakkabının bağı çözüldü."
• Sargı
  "Yaramın bağını değiştireceğim."
• Bağlam, deste, demet
  "Beş bağ ekin, iki bağ maydanoz."
• İlgi, ilişki, rabıta
  "Türk Devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türktür." - Anayasa
  
• anatomi Kemikleri birbirine bağlamaya, iç organları yerinde tutmaya yarayan lif demeti
  "Eklem bağı, asıcı bağ."
• denizcilik Bir halat üzerine atılan sağlam, düzgün ve istendiğinde kolayca çözülebilen her türlü düğüm
  
• müzik Nota yazarken yan yana gelen aynı veya farklı değerdeki notaların birbirine bağlanarak çalınacağını belirtmek için yapılan yay biçimindeki işaret
  

Atom ya da yükünlerin, bağımsız moleküller oluşturmasını sağlayan kuvvetlerden doğan etkileşim türü. (Durgun elektriksel etkileşimlerin oluşturduğu yükünsel bağ, elektron ortaklaşmasından doğan Ortaklaşma bağı gibi türleri vardır.)

1. Hareket eden birkaç kemiği birleştiren kuvvetli, telli sık bağ dokusu şeridi.

2. Yassı solungaçlılarda iki kabuğu bağlayan menteşe şeklindeki yapı. Ligament.

1. Hareket eden birkaç kemiği birleştiren kuvvetli, telli sık bağ dokusu şeridi.

2. Yassı solungaçlılarda iki kabuğu bağlayan menteşe şeklindeki yapı, ligament.

râbıta (bk. bağıntı.)

(biyoloji)

(I) 1. Yün ya da ipek kadın kemeri. (Derekuşculu *Görele -Giresun)

Demet, bağlam.

(karşılık: ligament): Hareket eden birkaç kemiği birleştiren kuvvetli telli doku şeriti.

Bir veri tutanağını başka bir veri tutanağına bağlamak üzere kullanılan ve birinci tutanakta yer alıp ikincinin adresini gösteren veri öğesi.

1. bk. bağlam.

2. Bir araya bağlanmış beş çile pamuk ipliği.

Bir özdecik oluşumunda iki öğeciğin kimi dış eksiciklerinin ortaklaşa kullanımı ile ya da eksicik alışverişi ile sağlanan bağlanım.

Ancak belirli doğrultu ve uzaklıklarda güçlü olan, özel kimyasal kuvvetlerden kurulu öğeciklerarası bağlam.

Bağ, asma yetiştirilen yer.

Üzerinden salkımlar halinde üzüm alınan bitkiye asma denir. Ayrıca omca, bağ kütüğü de denir. Asmanın anavatanı Kafkasya - Anadolu' dur. Bağcılığın Türkiye'deki tarihçesi M.Ö. 5000-3500' lere dayanır. Türkiye'de yaklaşık 1256 üzüm çeşidi yetiştirilmektedir. Bu çeşitler Tekirdağ Bağcılık Araştırma İstasyonu Milli Koleksiyon Bağı nda canlı olarak muhafaza edilmektedir.

Asma çok serin iklimleri (Doğu Anadolu Bölgesinin 1500 m' den yüksek yerleri), bol yağış alan (Karadeniz Bölgesi'nin bol yağışlı yerlerini), ayrıca çok killi, ağır ve su tutan toprakları sevmez. Türkiye'de bu yerler dışında, hemen her bölgede bağcılık yapılmaktadır.

Türkiye bağcılık açısından 9 bölgeye ayrılmıştır. Bağcılığın yapıldığı bölgeler alan bakımından sırasıyla, Ege, Akdeniz, Orta Güney Anadolu, Güneydoğu Anadolu Bölgesi, Ortakuzey Anadolu, Ortadoğu Anadolu, Marmara, Karadeniz ve Kuzeydoğu Anadolu' dur.

Türkiye' de 2012 yılı FAO verilerine göre 462.296 ha bağ alanından 4.275.659 ton ürün alınmaktadır FAO.

=

Bağ aşağıdaki anlamlarda kullanılır:

• Bağ (tarım) üzüm kütüklerinin dikili bulunduğu toprak parçası.
• Bağ, meyve bahçesi.
• Bağ (coğrafya), Kimi yörelerde yazın taşınılan kırsal alan, yayla.
• Bir şeyi başka bir şeye ya da birçok şeyleri topluca birbirine tutturmak için kullanılan ip; sicim, şerit, tel gibi: düğümlenebilir nesne.

• Bağ (giysi), yün ya da ipek kadın kemeri.
• Bağ ( sargı).

• Bağ (anatomi), kemikleri birbirine bağlamaya yarayan lif demeti. ligament.
• Bağ (denizcilik), bir halat üzerine atılan sağlam, düzgün ve istendiğinde kolayca çözülebilen her türlü düğüm.
• Bağ (müzik), nota yazarken yan yana gelen aynı veya farklı değerdeki notaların birbirine bağlanarak çalınacağını belirtmek için yapılan yay biçimindeki işaret.
• Bağ (bilişim bilimi), bir veri tutanağını başka bir veri tutanağına bağlamak üzere kullanılan ve birinci tutanakta yer alıp ikincinin adresini gösteren veri öğesi. Link.
• Kimyasal bağ, atomlar arası çekime neden olan fiziksel olgu.
• Demet
• Bağ doku, bir organın hücrelerini bağlayan ve bir arada tutan doku.

Bağ veya Bav:

1. Eski Türklerdeki topluluk, yönetim bölümü. Eski Türk Yazma Abidelerinde Kırgızlar hakkında “Altı Bağ Bodun” (6 Bağlı Halk) diye adlandırılmasına rastlanır. O kaynakta Eski Kırgızlar'ın 6 tayfalık topluluğa bölündüğünü belirtmektedir;
2. Günümüz Moğolistanda küçük yerleri idare eden başkanlara denir.«Kazakistan»: Ulusal Ansiklopedi / Baş redaktör A. Nısanbayev – Almatı « Kazak Ansiklopedisi», 1998 ISBN 5-89800-123-9, Cilt I

• Avdan : ( Kazakça: Awdan
• Bağ :( Eski Türkçe: Bag
• Oblıs : ( Rusça: Oblast
• Uyezd : ( Rusça: Uyezd