"bireşim" ne demek

• isim Parçaların veya ögelerin bir araya getirilip bir bütün olarak birleştirilmesi
  
• Bu biçimde oluşan bütün
  
• felsefe, kimya Sentez
  

Bir bileşiği öğelerinden ya da daha yalın yapıdaki bileşiklerden elde etmeye yarayan tepkime ya da tepkimeler dizisi.

1. Bir çokluğu birlik içinde toplama, birleştirme:

   1. Çeşitli öğeleri bir araya getirme, bir bütün içinde birleştirme,

   2. Bu birleştirmenin sonucu. Karşıtı bk. çözümleme.

2. (Yöntem olarak) Tümdengelim yöntemi: Yalından karmaşık olana, tümelden tikele, zorunludan olasılıya, ilkeden onun uygulanmasına, genel yasadan bireysel duruma, nedenden etkiye, öncülden varılan sonuca giden düşünme biçimi; çıkarımsal usavurma.

3. Eytişimsel süreçte üçüncü evre: Sav-karşısav karşıtlığının daha yüksek bir bütünde ortadan kaldırılması: eytişimsel bireşim, bk. eytişim 3

bk. Gesamtkunstwerk.

Birden çok öğenin bağımsızlığını yitirerek yeni bir bileşim oluşturan birliği ya da birden çok öğeyi bireştirme işlemi.

1. Ayrı ayrı düşünce ve duyum öğelerinin birleşip bir bütün oluşturması.

2. Türlü bulgu ve görüşlerin, genel bir düşünceye varmak amacıyla, karşılaştırılıp değerlendirilmesinden sonra birleştirilmesi işlemi.

3. Sözcük bölüklerinin bir araya getirilerek okunması.

Verilerin bir bütünlük ortaya çıkaracak biçimde birleşmesi.

Bir birleşiği öğelerinden ya da daha yalın yapıdaki birleşiklerden elde etmeye yarayan tepkileşim ya da tepkileşimler dizisi.

İstenen bir kimyasal özdeğe, daha olağan ayıraçlardan başlayarak birkaç kimyasal adım sonunda erişme işlemi.

kimya:

1. Yalın özdekleri bir araya getirerek bileşik özdekler oluşturma işlemi.

2. Bu işlemin sonucunda ortaya çılkan bütün.