Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
dıbık
Tatlı bulaşığı, şıralı, yapışkan madde: Çocuk pekmez yemiş, üstünü başını dıbık etmiş.
Sakız ve çam ağacından yapılan, serçe tutmaya yarayan bir çeşit macun, ökse.