Kelime tanımını bul

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
dıbık
  1. Tatlı bulaşığı, şıralı, yapışkan madde: Çocuk pekmez yemiş, üstünü başını dıbık etmiş.

  2. Sakız ve çam ağacından yapılan, serçe tutmaya yarayan bir çeşit macun, ökse.