Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
                    ebegümeç
                    
                        
                
                                                    Kendi kendine yetişen, yemeği yapılan bir çeşit ot, ebegümeci.
Kendi kendine yetişen, yemeği yapılan bir çeşit ot, ebegümeci.