Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
egiş
bk. eğiş (I)-1.
bk. eğiş (I)-2.
bk. eyiş (I )-1.
Tandırdaki ateşleri karıştırmaya ve düzelmeye yarayan bir araç.
Ocaklara tencere vb. şeylerin düşmemesi için, enlilemesine konulan demir çubuk.