Kelime tanımını bul

Felsefe Terimleri Sözlüğü
entelèkheia

(Yun. entelekheia < en = içinde, telos = erek, ékhein = sahip olmak)

  1. (Aristoteles'te) Kendisini görünüşlerinde gerçekleştiren öz, özdeğe biçim veren, olanağı gerçekliğe çeviren etkin ilke.

  2. (Yeni doğa felsefesinde) Hans Driesch'in ileri sürdüğü, özdeksel olmayan, uzaysız olan gerçeklik ilkesi. // Organizmadaki bütünleyici süreci açıklamak için kullanılır.