Felsefe Terimleri Sözlüğü
eudaimonia
(Yun. eu-daimon = iyi bir daimon'u olan; kendisinde daimon'un göründüğü kimse; daimon = insanın yaşamını kuşatan, insanın yaşantılarının içine sokulan güç): Ruhun iyi bir durumda olması. Başlangıçta mutlu bir alınyazısı anlamında kullanılmış. Sonraları dinsel anlamından sıyrılarak:
Dışardan etki yapan bir şey olarak (dış dünyanın yaşama koşullarına göre mutlu olma);
İnsanın ruhunda yaşayan bir şey olarak anlaşılmıştır. Bu ikinci anlamı ile eudamonia, artık ahlak terimi olarak, özellikle Sokrates'ten sonraki felsefenin temel kavramı olmuştur, bk. mutluluk