"ev" ne demek

• isim Yalnız bir ailenin oturabileceği biçimde yapılmış yapı
  
• Bir kimsenin veya ailenin içinde yaşadığı yer, konut, hane
  "Ana oğul, yeni kiraladıkları eve bir pazar günü taşındılar." - N. Cumalı
  
• Aile
  "Evine bağlı bir adam."
• Soy, nesil
  

1. Zevce.

2. Burç, menzil.

Padişah çocuklarının bucak içindeki özel daireleri.

1. Oda.

2. Arabalarda yük konulan yer.

3. bk. ev içi.

(Mimarlık) İçinde oturup barınılacak yapı.

1. Yalnız bir ailenin oturabileceği biçim ve büyüklükte konut.

2. Kat iyeliğine göre kullanılan çokbarklı yapılardaki bağımsız bölümlerden her biri.

• eV; bakınız: Elektronvolt
• Sessiz Ev (kitap), Orhan Pamuk'un kitabı
• Boş Ev (Bin Jip), bir Kim Ki Duk filmidir.

Ev, içinde insanların yaşadığı, çevresi duvarlarla çevrili, odalara bölünmüş, kendine ait çatısı ve bazen de bahçesi olan ahşap, toprak veya betonarme yapı. Etrafındaki evlere temas etmeyen ve genellikle kendine has bahçesi olan evlere müstakil ev denir. Ev kavramı mimarî bir terimdir ve apartman dairesi gibi diğer barınak türlerinden farklı bir kavramı ifade eder. Bununla birlikte gündelik kullanımda türüne bakılmaksızın her türlü barınak için de kullanılır. Günümüzde tipik bir evde salon, odalar, mutfak, banyo ve tuvalet bulunur.