Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
ew
< ET eb: ev; mutfak. || ev || ewün yüzi: mutfağın orta yeri || ewüni almak: evini; karısını, çoluk çocuğunu getirmek ve yerleştirmek || ew ew +ceyh: ev halkı; aylece