Kelime tanımını bul

Güncel Türkçe Sözlük
gâvur
  • isim, din b. (***) Dinsiz kimse
  • din b. (***) Müslüman olmayan kimse
    "Onca yıl gurbetin kahrını, gâvurun ağzının kokusunu çekmiştik." - M. İzgü
  • sıfat Merhametsiz, acımasız
    "Gâvur bana bir at parası vermeden kalkıp gidecek mi?" - M. Ş. Esendal
  • sıfat İnatçı
Tarama Sözlüğü
gâvur

Kâfir.

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
gâvur

(< Ar. kâfir) gâvur

Vikipedi
Gâvur

Gâvur, Türkçede Müslüman olmayan kişileri belirtmek için kullanılan bir sıfattır. Osmanlı Devleti döneminde Farsça gebr sözcüğünden Türkçeye girmiş ve bu dönemde gayrımüslimleri, özellikle de Rumları nitelemek için kullanılmıştır.James Lewis Farley, Turks and Christians, Adamant Media Corporation, ISBN 1-4021-8786-6James Finn. Stirring Times, Or, Records from Jerusalem Consular Chronicles of 1853 To 1856, 2004, p. 12


Sözcük Farsçadan ilk alındığında aşağılama ve hor gösteren bir anlam içermekteyken toplum arasında hızla yayılmış ve Arapça kâfir sözcüğü ile eşanlamlı olarak kullanılmaya başlanmış, hakaret güden anlamını büyük oranda korumuştur.Chisholm, Hugh, ed. (1911). Encyclopædia Britannica'nın on birinci baskısı. Cambridge Üniversitesi Baskısı.

Gâvur sözcüğü Türkçe üzerinden Balkanlardaki pek çok toplumun da diline girmiştir. Bu sözcüğe Bulgarcada Gyaur, Rumencede Ghiaur, Sırpçada ve Hırvatçada Kaurin, Arnavutçada ise Kaurr denmiştir.

Kaynakça[ değiştir]