Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
gılabudun
< Ar. Far. kılab-dan: kılaptan; kılaptanlı kumaştan yapılmış elbise. || çıhdi bir ceneze kime danışah || can hevlinden damarlari yumuşah || gılabudun geymiş gösgünde uşah || burahmamiş o sultana yetişdim (Sümmanî)