Felsefe Terimleri Sözlüğü
içduyu
Kişinin, kendi ruhsal durumlarının ve iç yaşantılarının dolaysız olarak bilincine varması.
(Locke'ta) Kişinin kendi öznel edimleri ve yetenekleri üzerine düşünmesi; dış duyumun karşıtı. 3-(Kant'ta) Kendi kendini içten algılama yetisi. // Kant, zamanı, kendi kendimizi ve kendi durumumuzu görülemeyi olanaklı kılan, içduyumun biçimi (form) olarak belirlemiştir.