"kök" ne demek

• isim, bitki bilimi Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm
  
• bitki bilimi Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi
  
• Bazı şeylerde dip bölüm
  "Diş kökü."
• Sapıyla çıkarılan bitkilerde tane
  "Üç kök maydanoz."
• Dip, temel, esas
  "Ta gölden başlayan tipi ve fırtına Şebben'in sıcak evini kökünden sarsıyordu." - H. E. Adıvar
  
• Kaynak, köken
  "Ölenle, son zamanları gevşeyen, azalan fakat kökleri mazinin sağlamlığı içinde kalan eski bir aşinalığım vardı." - A. Ş. Hisar
  
• Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü
  
• dil bilgisi Kelimenin her türlü ek çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür
  
• kimya Olağan şartlarda çevresinden yalıtılamayan ancak birçok tepkimede nitelik değiştirmeden geçebilen atom kümesi
  
• 10. matematik Denklemde bilinmeyenin yerine konulduğunda uygun düşen gerçek veya birleşik değer
  

1. Çok kısa yaşamlı olup başka kök ya da moleküllerle hızla tepkime veren ve tek sayılı elektron bulunduran atom ya da molekül (Örn. BrCH3).

2. Olağan koşullarda çevresinden yalıtılamayan, ancak birçok tepkimeden nitelik değiştirmeden geçebilen atom kümesi (Örn. -NO3).

hlk. Eyer bağı.

1. Bitkinin toprak altında gelişen, topraktaki tuzları ve suyu emen, bitkiyi toprağa bağlayan, karbohidratları depo eden, hormon sentezleyen ve yer çekimi doğrultusunda büyüyen yapısı.

2. Dişin, saçın, tırnağın gömülü kısımları.

zümre.

Cinsiyet: Erkek

1. Dar ve derin dere.

2. Gürbüz, sağlıklı.

3. Gök.

4. Asıl, kök, köken

(köksel) (kimya)

Bir kelimenin, şekil öğeleri çıkarıldıktan sonra artık daha yalın bir hale konamıyan kısmı, ki bir kelime ailesi üyelerinde ya değişiksiz veya değişik olarak görünür (bk. Gövde, Köken, Taban). Bopp'tan beri, kökleri ikiye ayırırlar: bir şeyi gösterip belirtmeye yarayan GÖSTERMELİK veya ZAMİRLİK (indicative ou pronominale) kökler ile bunların dışında kalan ve bir şeyin niteliğini gösteren HABERLİK, YÜKLEMLİK, KAVRAMLIK véya FİİLLİK (attributive, predicative, significative ou verbale kökler.

Kelimelerin bütün yapım ve çekim eklerini çıkardıktan sonra ayrılamayan ve esas (temel) anlamı taşıyan bölümü: ye-, sor-, kış, el(elig), al-, dur-, yol, ver- vb.

Azerbaycan Türkçesi: kök; Türkmen Türkçesi: kök; Gagauz Türkçesi: kök; Özbek Türkçesi: ozak; Uygur Türkçesi: tomur ~ yiltiz;Tatar Türkçesi: tamir ~ tamir kisäk; Başkurt Türkçesi: tamir; Kmk: tamur; Krç.-Malk.: tamir;Nogay Türkçesi: tamir; Kazak Türkçesi: tübir; Kırgız Türkçesi: ungu; Alt: tazıl; Hakas Türkçesi: töstîk; Tuva Türkçesi: tazıl;Şor Türkçesi: *tazıl; Rusça: koren

Bir köksel sayılama dizgesinde bir basamağın ağırlığını elde etmek üzere, bir alt sıradaki basamağın ağırlığının çarpılması gereken katsayı, örn. onlu sayılama dizgesinde her sayı yerinin kökü 10'dur. "Taban" sözcüğü, örneği kayan ayrımlı gösterim dizgesinde görülen, matematiksel kullanıma ayrılarak, bu anlam için kullanılmamalıdır.

1. Şişman, gürbüz, tavlı.

2. Büyük, kalın, güçlü.

Sözcüğün, ekleri ayrıldıktan sonra, geriye kalan anlamlı bölümü: Evlendirilmek sözcüğünün kökü ev, başlatılmak sözcüğünün kökü baş yapılmalı sözcüğünün kökü yap vb.

Kök, kara hayatına uymuş olan gelişmiş bitkilerde, genel olarak toprak içerisine doğru büyüyen ama nadiren toprak üstünde de bulunan bir organdır.

Görevi, bitkiyi toprağa bağlamak, topraktan su ve su içerisinde erimiş halde bulunan tuzları (inorganik maddeleri) emerek gövdeye iletmektir. Kökler, besin maddeleri biriktirmek suretiyle depo organı vazifesini de görürler. Her ne kadar kök toprak içerisinde bulunuyorsa da, bazı bitkilerin kökleri hava veya su içinde de gelişebilir. Havada gelişen köklere hava kökleri, suda gelişen köklere su kökleri denir. Karayosunları ve eğreltiler gibi ilkel bitkilerde gerçek kök olmayıp, köksü (rizoid) uzantılar vardır.

Genel olarak dış görünüşü bakımından kökün gövdeden farkı, yaprak taşıyan düğümlere (nod) ve düğümler arasına (internod) sahib olmaması ve kloroplast ihtiva etmemesinden dolayı yeşil renkli görünmemesidir. Toprak altında bulunan kök ve yan köklerden ibaret kök sisteminin yüzeyi, toprak üstündeki gövde ve yan dalların yüzey toplamına eşit veya daha fazladır.

Kökler de temel vazifelerinden başka vazifeleri görmek üzere değişikliğe uğrayabilirler. Bazı baklagillerdeki yumru kökler, bitkiyi daha fazla derine çekerek daha sıkı tespit eden çekme kökleri, savunma vazifesini görmek üzere diken şeklini almış kökler, parazit bitkilerin üzerinde yaşadıkları bitkinin besin maddelerini emmek için bitkinin dokusuna gönderdikleri sömürme kökleri (havstoryum), hava içerisinde gelişen hava kökleri, su içerisinde gelişen su kökleri değişikliğe uğramış kök çeşitlerine örnek olarak gösterilebilir.

Kökün iç yapısına kısaca bakarsak, gövdeden pek farklılık göstermez. Kökün genç bölgesinden enine kesit alınacak olursa dıştan içeri doğru koruyucu doku ( epiderma veya eksoderma), kabuk (korteks) ve merkezi silindir (iletim elementlerinin bulunduğu orta kısım)den meydana geldiği görülür.

Kök, dil bilgisinde bir sözcüğün her türlü eki çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı kısmıdır. Bir sözcüğün kökü isim ya da eylem olabilir. İsimler varlıkları fiiller de hareketleri karşılayan sözcüklerdir. İsimlerin anlamlı halleri kök olarak kullanılabilirken, eylem kökleri mastar eklerinden (-mak, -mek) uygun olanıyla kullanılır. Dil bilgisinde eylemlerden sonra gelen mastar ekleri - (kısa çizgi) ile gösterilir.

Kök bir soyadıdır ve şu anlamlara gelebilir:

• Devrim Kök (d. 1977), Türk siyasetçi
• Erdoğan Kök (d. 1958), Türk büyükelçi
• Gökhan Kök (d. 1981), Türk futbolcu
• Mustafa Enver Kök (1905–1978), Türk siyasetçi

Kök şu anlamlara gelebilir:

• Kök, kara hayatına uymuş olan gelişmiş bitkilerde, genel olarak toprak içerisine doğru büyüyen ama nadiren toprak üstünde de bulunan bir organ
• Kök hücre, bütün dokuları ve organları oluşturan ana hücreler
• Kök uru veya Agrobacterium tumefaciens, çubuk şeklinde gram negatif bir bakteri

• Kök, fonksiyonun tanım kümesinde bulunan ve fonksiyonun 0 değerini aldığı noktalar
• Asal kök, n sayılar teorisindeki modüler aritmetikten bir kavram
• Kök bulma algoritması, verilen bir fonksiyonda fonksiyonun değerini sıfır yapacak bir x değerini bulmaya yarayan bir sayısal metot ya da algoritma
• Birim kök, ekonometride zaman seri modellerinde yer alan bir kavram
• Kare kök
• İ (sanal kök), reel sayılar ile belirtilemeyen, i^2=-1 eşitliğini sağlayan sayı
• Kök testi, sonsuz serisinin yakınsaklığını belirlemek için kullanılan bir yöntem

• Kök (dilbilgisi)
• Yedi kök soy, dünya tarihini ve dünya insanının bedensel değişim sürecini açıklamak üzere ortaya atılan, bilimsel dayanağı olmayan bir teori
• Kök boya, bitki köklerinden elde edilen boyalar
• Kök dizin, bilgisayar dosya dizgelerinde hiyerarşideki en üstteki veya ilk gelen dizin
• Kök Bayrak, mavi zemin üzerine beyaz ay yıldızlı Gökbayrak
• Kök Tengri Dini, Tengricilik ya da Göktanrı dini, tüm Türk ve Moğol halklarının, şimdiki inanç sistemlerine katılmadan önceki inancı
• Kök Türk, Orta Asya ve Çin'de yaşamış Türk toplumu
• Kök Tengri, Eski Türkçede Tanrı, Gökyüzü; Eski Türklerin ve Moğolların inancı Tengricilik'de Gök Tanrı'sı(Kök Tengri), ya da Gök'ün yüce ruhu
• Kök kullanıcı takımı, çalışan süreçleri, dosyaları veya sistem bilgilerini işletim sisteminden gizlemek suretiyle varlığını gizlice sürdüren bir program veya programlar grubu
• Kök (soyadı), Türkçe soyadı
• Kendi Kök Kubbemiz, Sönmez Atasoy'un 1990 yılında yazdığı tek kişilik oyun
• Dil kök, köken bilimi veya etimoloji, bir dildeki sözcüklerin kökenlerini ve bunun bir gereği olarak o dilin diğer dillerle ve o dili konuşan toplulukların geçmişten bugüne diğer topluluklarla olan kültürel ilişkilerini araştıran bilimdalı
• Kök Türkçe, Göktürkler tarafından kullanılan dil

varsa ve

koşulunu sağlıyorsa, o zaman x, f\ 'nin bir köküdür. Bir fonksiyonun kökü ile fonksiyonun 0 noktasında (eğer 0 tanım kümesinin bir elemanıysa) aldığı değer karıştırılmamalıdır. Eğer bir fonksiyon, gereçel sayılardan gereçel sayılara tanımıysa, o zaman kökleri x-eksenini kestiği noktalardadır.

Bir fonksiyonun kökünden bahsedilirken, tanım kümesi ve değer kümesinden bahsedilmelidir. Mesela, p(x)= x^2+1 fonksiyonunun gerçel bir kökü yokken karmaşık değerli iki kökü vardır ve bunlar da i ve -i karmaşık sayılarıdır.

Belli başlı bazı fonksiyonların, özellikle polinomların, köklerini bulmak uygulamada yararlı sonuçlar getiren; ancak bazı teknikler de gerektiren bir uğraştır. Kökleri bulmaya yarayan bu tekniklere Newton yöntemi örnek olarak gösterilebilir. Karmaşık sayıların ilk çıkış nedenleri de ikinci ve üçüncü dereceden negatif diskriminanta sahip denklemlerin köklerini bulmaya çalışılırken ortaya çıkmıştır.

Gerçel katsayılı ve gerçel değerler alan her tek dereceli polinomun en az bir tane kökü vardır; ancak yukarıda verilen örnekte de görüldüğü üzere çift dereceli fonksiyonların böyle bir özelliği yoktur. Diğer taraftan, Cebirin temel teoremi de karmaşık düzlemde n dereceli her polinomun n tane karmaşık kökü (dereceleri de sayılarak) olduğunu söylemektedir. Bu tür polinomların gerçel olmayan karmaşık değerli kökleri çift halinde gelmektedir: z\ bir kök ise \bar{z} de bir köktür.

Matematikte çözülememiş problemlerden birisi de Riemann zeta fonksiyonunun bayağı olmayan köklerinin hepsinin karmaşık düzlemdeki Re(z)= \frac{1}{2} doğrusu üzerinde olduğunu göstermektir.