Kelime tanımını bul

Zanaat Terimleri Sözlüğü
kücü

[gücü, kücüağacı, kücüdideği] :

  1. Dokuma tezgahlarında örgü iplerini birbirinden ayıran yuvarlak ağaç. (Tokmacık *Yalvaç, Beyköy *Şarkikaraağaç, Çaltı *Gelendost, Ağıl *Eğridir, Garip, Uluğbey *Senirkent -Isparta; Ece *Tefenni -Burdur; *Çardak -Denizli; -Tokat; *Mudurnu -Bolu; *Bünyan -Kayseri; Genecin, *Avanos -Nevşehir; *Bor, Yenikent *Aksaray -Niğde; Köselerli *Tarsus -İçel) [gücü] : (*Gönen -Isparta) [kücüağacı] : (Köprü *Şarkikaraağaç -Isparta; Kuzköy *Akkuş -Ordu; *Refahiye -Erzincan; Yenikent, Yeşilova, Taşpınar *Aksaray -Niğde) [kücüdideği] : (Körküler *Yalvaç -Isparta)

  2. Dokuma tezgahlarında çözgü ipliklerinin bir kısmını aşağıda tutmaya yarayan tellerden her biri. (Bekilli *Çal -Denizli)

  3. Kimi dokuma tezgahlarında diren adı verilen ipliklerin arasından geçirildiği iki yan deynek ile bunları birbirlerine bağlayan ara ipliklerden oluşan düzen. (*Yalvaç -Isparta)

  4. Bazı dokuma tezgahlarında ağaç kücü yerine kullanılan keten lifinden yapılma sicim. (Akviran *Çumra -Konya)

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
kücü
  1. Dokuma tezgâhlarında arış ipliklerini açıp kapayan tarak

  2. Heybe dokumakta kullanılan, üzerine teller çakılmış tahta, basit dokuma aygıtı.

  3. İnce sicim kalınlığında, sağlam, bükülmüş pamuk ipliği.