Zanaat Terimleri Sözlüğü
[gücü, kücüağacı, kücüdideği] :
Dokuma tezgahlarında örgü iplerini birbirinden ayıran yuvarlak ağaç. (Tokmacık *Yalvaç, Beyköy *Şarkikaraağaç, Çaltı *Gelendost, Ağıl *Eğridir, Garip, Uluğbey *Senirkent -Isparta; Ece *Tefenni -Burdur; *Çardak -Denizli; -Tokat; *Mudurnu -Bolu; *Bünyan -Kayseri; Genecin, *Avanos -Nevşehir; *Bor, Yenikent *Aksaray -Niğde; Köselerli *Tarsus -İçel) [gücü] : (*Gönen -Isparta) [kücüağacı] : (Köprü *Şarkikaraağaç -Isparta; Kuzköy *Akkuş -Ordu; *Refahiye -Erzincan; Yenikent, Yeşilova, Taşpınar *Aksaray -Niğde) [kücüdideği] : (Körküler *Yalvaç -Isparta)
Dokuma tezgahlarında çözgü ipliklerinin bir kısmını aşağıda tutmaya yarayan tellerden her biri. (Bekilli *Çal -Denizli)
Kimi dokuma tezgahlarında diren adı verilen ipliklerin arasından geçirildiği iki yan deynek ile bunları birbirlerine bağlayan ara ipliklerden oluşan düzen. (*Yalvaç -Isparta)
Bazı dokuma tezgahlarında ağaç kücü yerine kullanılan keten lifinden yapılma sicim. (Akviran *Çumra -Konya)
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
Dokuma tezgâhlarında arış ipliklerini açıp kapayan tarak
Heybe dokumakta kullanılan, üzerine teller çakılmış tahta, basit dokuma aygıtı.
İnce sicim kalınlığında, sağlam, bükülmüş pamuk ipliği.