Vikipedi
Karıncaaslanı, Myrmeleontidae familyasından adlarını lavra evresindeki son derece ilginç beslenme davranışlarından alan yırtıcı böcek türlerinin ortak adı. Ama erişkin olduklarında beslenmez ve çok kısa süren bu evrede ince uzun gövdeler, geniş kanatlarıyla kız böceğine benzerler. Karıncaaslanlarının sıcak ve ılıman bölgelere yayılmış 65 türü vardır. Bunların arasında en tanınmışı olan bayağı karıncaaslanı (Myrmeleon formicarius) Avrupa ve Kuzey Amerika'da yaşar.
Bu türün lavraları kumda ya da yumuşak toprakta fazla derin olmayan koni biçimli tuzak çukurları kazar. Aynı zamanda yuvası olan bu çukuru karnıyla kazarken başını da kürek gibi kullanır. Kazı ve temizlik işi bittiğinde, yalnız iyice uzanmış keskin çeneleri dışarıda kalacak biçimde çukurun dibine gömülür. Çukurun eğimli kıyısından geçerken aşağıya yuvarlanan şansız bir karınca ya da başka böcek dipte bekleyen lavraya yem olur. Bütün karıncaaslan türleri oyuk açmaz; bazıları taşların ve bitkilerin arkasından aniden çıkarak avının üstüne atlar.
Bir ile üç yıl arasında değişen lavra evresinde kalan karıncaaslanı yeterli olgunluğa eriştiğinde topragın ya da kumun altında ipek salgısıyla oluşturduğu küre biçimli koza içinde pupa evresine girer. İpek böceğinin tırtılı ipeğini baş bölgesinden salgılamasına karşılık, karıncaaslanının lavrası gövdesinin arka bölümünden salgılar. Yaklaşık bir ay sonra kozadan çıkan erişkin karıncaaslanı otların üzerine tırmanır ve derisi sertleşene, kanatları gelişip kuruyana kadar bir süre burada kalır.