"kişi" ne demek

• isim Kadın veya erkeğe verilen genel ad, şahıs, zat, nefer
  "Sınıfta, sürekli olarak numarası yaramazlar listesinin başına yazılan kişi bendim." - A. Kutlu
  
• dil bilgisi Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs
  "Ben (tekil kişi), sen (tekil kişi), o (tekil kişi); biz (çoğul kişi.) siz (çoğul kişi), onlar (çoğul kişi)."
• edebiyat Oyun, roman, hikâye vb.nde yer alan kimse
  
• Eş, koca
  
• Erkek
  

• isim İnsanoğlu, insan
  
• Soylu kimse
  

• sıfat Soylu
  "Ben beyzade, kişizade / Her türlü dertten topyekûn azade" - B. R. Eyuboğlu
  

• isim, edebiyat Başkahraman
  

• isim Belirli bir konudan iyi anlayan ve bir anlaşmazlığı çözümlemek için kendisine başvurulan kimse, uzman, ehlihibre, ehlivukuf, eksper
  
• hukuk Çözümlenmesi özel veya bilimsel bilgiye dayanan konularda oyuna veya düşüncesine başvurulan kimse, ehlihibre, ehlivukuf
  

Özel bilgisiyle hâkimin bilmediği hukuksal, teknik ve deneysel kuralları bildirecek, ihtisası ve ihtisasına dayanan yorumlarıyla davadaki tartışmalı vakaların takdir ve tespitini kolaylaştıracak olan kimse, ehlivukuf, ehlihibre.

1. Bir malın değerini belirtme ve saptamada, özdeksel kanıtlara ilişkin sorunlar üzerinde bilgi ve yeteneği olan kişi.

2. Bir mal üzerinde yetenekli bilgiler edinip malın inceleme ve yoklama işlemlerini kendisine uğraş edinen kişi.

şahıs.

ehl -i hibre, ehl- i vukuf.

(Lat. Persona = tiyatroda oyuncunun oyunu gereği yüzüne taktığı maske; sonradan oyuncunun üzerine aldığı rol, daha sonra da insanın öz niteliği, öz çizgileri anlamını almış.) :

1. (Skolastik felsefede klasik tanımını Boethius vermiştir:) Ussal varlığın bölünmez tözü.

2. (Görüngübilimde) Tinsel edimler özeği (M. Scheler).

3. Oluşumunu özgürlüğe dayatan, kendini kendisi kuran bireysel öz.

4. Yaşamın gidişi içinde tek beni kuran birlik. 5-Kendini "sen"in karşısında bir "ben" olarak yaşayan öz; ya da bir "sen" olarak "ben" in karşısına çıkabilen öz. 6. Başkalarına olan davranışlarında ortaya çıkan ben (Jung). ahlaksal kişi: Sorumlu ve hesap verme yeteneği olan ben. tüzel kişi: Doğal kişi olmaksızın, hak ve ödevlerin bağımsız taşıyıcısı sayılan kişi (yasalara göre kurulmuş birlikler, dernekler, ortaklıklar, kamusal örgütler).

Cinsiyet: Erkek

1. Kimse, insan.

2. Sahip.

3. Koca, eş.

1. İnsan, adam, kimse.

2. Erkek.

3. Sahip

bk. kişi oğlu kişi

Konuşanın kendisinden, kendisine söz söylediği kimseden veya başkasından bahsettiğine göre zamirlere ve fiillere verileri şekil, ki sirasiyle BİRİNCİ KİŞİ (Mütehellim, Première personne) İKİNCİ KİŞİ (Muhatap, Deuxième personne) ve ÜÇÜNCÜ KİŞİ (Gaip, Troisième personne) adını alır.

Bir yazın yapıtında başından olay geçen ya da olaya karışan kimse.

1. Evin erkeği, koca, eş.

2. Yabancı erkek.

Özel bilgi ve görgüsü dolayısıyle, soruşturma ya da duruşma sırasında ortaya çıkan, özel bilgi ve görgü ile çözümlenebilecek olay ve konularda, gerçeğin aydınlanması için yargıcın yararlandığı kişi.

Çekimli eylemlerde ve adıllarda, konuşan, dinleyen, hakkında konuşulan: Geldim (geldi-m) , ben (

1. kişi tekil) ; gel, geldin (geldi-n) , sen (

2. kişi tekil) ; gelsin (gel-sin) , geldi, o (

3. kişi tekil) ; geldik (geldi-k) , gelelim (gel-e-lim) , biz (I. kişi çoğul) ; gelin (gel-in) , geliniz (gel-in-iz) , siz (2. kişi çoğul) ; gelsinler (gel-sin-ler) , geldiler (geldi-ler) , onlar (3. kişi çoğul) vb.

Kişi, belirli yetenek ve özellikleri olan bir varlık.

Bilirkişi, hakim veya savcının hukuki bilgisi dışında, çözümü uzmanlık, özel veya teknik bilgi gerektiren durumlarda başvurulan, o konunun uzmanı kişilere hukuk dilinde verilen addır.

Bilirkişiler konunun uzmanı şahıslar olabileceği gibi, o konu ile ilgili kurumlar da olabilir. Örneğin, Adli Tıp Kurumu kendi konusunda en önemli bilirkişilik kurumudur. Sahte para konusundaki davalarda Merkez Bankası bilirkişilik kurumudur.