Vikipedi
Kremasyon, ölen kişinin cesedinin yaklaşık olarak 900-1200 derece sıcaklıkta en az 70 dakika yakılması olayı.
İlk kremasyon uygulaması prehistorik döneme kadar uzanmaktadır. Eski insanlar alev ve ısının tüm nimetlerinden faydalanmaya çalışmışlardı. Bronz çağı ile birlikte Grek yarımadası ve Anadolu’da cesedin yakılarak ruhun göğe yükselmesi amaçlanıyordu. Bundaki amaç ruhun özgür olması idi. Roma İmparatorluğu döneminde kremasyon uygulaması yapılmakta ve küller de urne denen kaplarda saklanmaktaydı.
Orta Avrupa’da MS.400’lerde Hıristiyanlığın yaygınlaşmasıyla kremasyon yerine toprağa gömülme uygulamalarına geri dönüldü. Batı kültüründe tekrar kremasyon uygulamasına 1800’lerde dönüldü. 1896 yılında Floransa şehrinde yapılan Uluslararası Tıp Konferansı’nda kremasyon uygulaması, halk sağlığı ve toprakların yaşam için korunması önerisi kabul gördü ve bu karar Avrupa, Amerika ve Avustralya’da hızla yayıldı.