Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
möggem
< Ar. muhkem: muhkem; kuvvetli; yüksek sesle. || möccem || möhgem || möggem durmak: istifini bozmadan güçlü bir şekilde durmak|| möggemlemek: sağlamlaştırmak: möggemlenmek: sağlamlaştırmak; kendisini toplamak || mös möggem