"ok" ne demek

• isim Yayla atılan, ucunda sivri bir demir bulunan ince ve kısa tahta çubuk
  
• Yön göstermek amacıyla belli yerlere konulabilen, oka benzer işaret
  
• At arabası, kağnı vb. araçlarda koşum hayvanlarının bağlandığı ağaç
  "Dörtnala koşan bir yük arabasının oku böğrüme çarptı." - Ö. Seyfettin
  
• matematik Bir dairede bir kirişin ortasında bu kirişi gören yayın ortasına indirilen doğru parçası
  

1. Özellikle fonksiyonları simgelemek için kullanılan fakat her zaman fonksiyon olması gerekmeyen —> simgesi.

2. Bir kategorinin temel olgularından birisi.

(pullukta) (tarım)

1. Tarla tırmığı. (Seydiköy -Kütahya)

2. Pulluğun hayvan koşulan ön kısmı. (Yenikent *Aksaray -Niğde)

3. Samanın hayvan koşulan ön kısmı. (Meyvebükü *Güdül -Ankara Yenikent *Aksaray -Niğde; Gürmedere *Fethiye Muğla.)

4. At arabalarında hayvanların bağlandığı uzun ağaç. (Yukarıkaşıkara *Yalvaç -Isparta)

5. İki kalastan oluşan kağnı iskeleti. (Boğaköy -Amasya)

6. Halı tezgahlarında üst ve alt kısımlarındaki yuvarlak ağaç halkalar. (Ağıl *Eğridir, Tokmacık *Yalvaç -Isparta; Yeşilova *Aksaray -Niğde)

7. Çıkrıkta çarkın ortasından geçen düz deynek. (Gedikli *Şarkikaraağaç -Isparta; Saçıkara *İslahiye -Gaziantep; *Ermenek -Konya)

8. Çatı iskeletini oluşturan kalın, düz kalaslar. (*Senirkent -Isparta)

Yayla fırlatılan, ucunda sivri bir taş, demir, kemik parça bulunan avlanma ya da savaş aracı. bk. ok kurbanı.

1. Oklava.

2. Cirit, değnek.

3. Üzüm çardağına konulan uzun sırık.

4. Tavanın orta direği.

5. Kârgir yapılarda iki duvarın arasına çapraz konulan kalın direkler.

6. Araba, kağnı yapmakta kullanılan, uzun, düz çam.

7. Kağnıda mazı üzerine boydan boya uzatılan yan ağaçları.

bk. Çap.

Ok, aşağıdaki anlamlara gelebilir;

• Okçuluk, spor dalı.
• Yay (silah), savaş aleti.
• Okçu (savaşçı)
• Ok (silah), yay ile fırlatılan ucu sivri parça.
• Ok (geometri), yayın orta noktası ile yay kirişinin orta noktasını birleştiren doğru parçası
• Ok, Yahya Kemal Beyatlı'nın Kendi Gök Kubbemiz adlı kitabındaki şiirlerinden biridir.

Ok, yay vasıtasıyla atılan ucu sivri ya da özellikle ucuna metalden sivri bir başlık takılan çubuktur. Okçuların kullandığı ince ve hafif oklar varken bir kuşatma ve püskürtme silahı olan balistalarda kullanılan kalın ve ağır oklarda vardır. Ayrıca okun şekli, yapıldığı madde, çeşitli bölgelerindeki işaretler vb. daha birçok işaret çeşitli mesaj ve simgeler belirtirdi. Ok konan kın ya da torbaya sadak denir.

Ok, geometride bir daire yayının orta noktası ile o yayın kirişinin orta noktasını birleştiren doğru parçasıdır. Latince'deki karşılığı "ok" anlamına gelen "sagitta"dır.