Vikipedi
Rafizilik
RâfızîlikRafizilik ilk olarak Ali'nin etrafında toplanan kişilere denildi. Bunlar toplam 18 kişidir:
- Selman-ı Farisi
- Ebuzer-i Gıfari
- Mikdad bin Esved-i Kendi
- Ammar bin Yasir
- Halid bin Said bin As
- Bureyde Eslemi
- Ubey bin Ka'b
- Huzeyme bin Sabit
- Ebu Heysem bin Teyhan
- Sehl bin Hüneyf
- Osman bin Huneyf
- Ebu Eyyub Ensari
- Cabir bin Abdullah Ensari
- Huzeyfe bin Yeman
- Sa'd bin Ubade
- Kays bin Sa'd
- Abdullah bin Abbas
- Zeyd bin Erkam ya da Râfızîler; Şiîliğin İmâmiye-i İsnâ‘aşer’îyye, Şîʿa-i Bâtın’îyye ve Ghulat-i Şîʿa mezhepleriyle birlikte Hâricîler'in tümünü tanımlamakta kullanılan bir tâbirdir. Lügâtte; Râfızî kelimesi "terk eden, ayrılan, bırakan kimse" manalarına gelir.