Kelime tanımını bul

Felsefe Terimleri Sözlüğü
ruhbilimcilik
  1. Özellikle tinsel ve kültürel olayları (din, sanat, ahlak vb. ) tek yanlı olarak yalnızca ruhbilimsel açıdan inceleme ve açıklam

  2. Ruhbilimi bütün bilimlerin ve felsefenin temeli yapma eğilimi.

  3. Mantıksal ruhbilimcilik: Mantığı ruhbilim ile eşit kılan, mantığın temelini ruhbilimde bulan öğreti.

Eğitim Terimleri Sözlüğü
ruhbilimcilik
  1. Ruhbilimini, felsefenin ve insan bilimlerinin temeli ve başlıca konusu sayan görüş.

  2. Toplum olaylarını, ruhsal yönlerden açıklamak eğilimi gösteren akım.

  3. Ruhbilimin ileri sürdüğü görüşleri eleştirel, toplumbilimsel ve mantıksal görüşlerden üstün tutmak isteği.