Vikipedi
Ebu Abdullah Muhammed bin Ömer bin Vâkid el-Eslemî ( Arapça:' أبو عبد الله محمد بن عمر بن واقد ) (yak. Hicrî 130 - 207; MS 748 - 822; Medine); erken dönem İslam tarihçisi. Gençliğinde buğday tüccarlığı, ilerleyen yıllarda kadılık yaptı. Özellikle tarih ve siyer (Muhammed'in hayatı) konusunda eserler vermiştir. Bunun haricinde Kur'an, fıkıh, hadis, sahabelerin (ashab) hayatı, kültür ve coğrafya ile ilgili eserleri de mevcuttur.
Vâkidî kitap ve belge toplamayı seven, zengin bir kütüphaneye sahip bir alimdi. Satın alamadığı kitapları katiplerine yazdırıyordu. Bunlardan en meşhuru Muhammed bin Sa'd'dır.Ramazan Şeşen, Müslümanlarda Tarih-Coğrafya Yazıcılığı, sf 30. Geride pek çok -bazı efsanelere göre 600Sabri Hizmetli, İslam Tarihçiliği Üzerine, s.125.- eser bırakmasına rağmen bunlardan bir kısmının Vâkidî'ye ait olduğu konusu tartışmalıdır. Benzer şekilde -özellikle ömrünün son dönemlerinde aktardığı- bazı hadisler de bazı İslam alimleri tarafından "doğruluğu şüpheli" kabul edilir. Bunda Vâkidî'nin tartışmalı Abbasî halifesi Memun ile yakın ilişkisinin etkili olduğu düşünülür.