Güncel Türkçe Sözlük
vurguncu
-
sıfat, ticaret Para dalgalanmalarından yararlanarak
kolay yoldan kazanç elde eden, alavereci, muhtekir, ihtikârcı,
spekülatör
"Yukarıdaki hikâyemin kahramanlarıyla dolu binbir çarşıda, binbir vurguncuyu yakalamak imkânsızdır." - S. F. Abasıyanık
- Yolsuz bir biçimde kazanç elde eden
"Halkın vurguncuya, karaborsacıya hıncı vardır." - O. V. Kanık
Tecim, Maliye, Sayışmanlık ve Güvence Terim
vurguncu
Ederinden daha üstün istemle mal satan kişi.