Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
wurmak
< ET urmak: vurmak; çalmak. || birbirine wurmak: dövüşmek || dawul-zurna wurmak: davul-zurna çalmak || makiniye wurmak: makineden geçirmek || motora wurmak: motörlü bir makineden geçirmek || turşi wurmak: turşu kurmak || yola wurmak: uğurlamak; teşyi etmek