Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
yalah
Hayvanların içinden yemek yediği, taş, ağaç, çanak vb. kap.
Hayvanların su içtiği ağaç kap, taş oyuğu.
Hayvanların su içmesi için, ağaç, taş vb. maddelerden yapılan ve çeşmelerin önünde bulunan oluk, tekne.
Çukur yer (genellikle kazılmış).
Saksı.
Küçük su birikintisi, gölcük.
Ağaç leğen.
Ahırda, hayvan pisliklerinin biriktiği uzun çukur.
Ortası çukur tarla.
Vadilerdeki küçük, verimli düzlük.
Kuytu yer.
Dağ yamacındaki düzlük.
Sahan, tabak, çanak, tas gibi kaplara verilen genel ad.
Suyun akarken yardığı yer.
Kalaycılıkta, bakır temizlenen yer.
Sığ, derin olmayan.