Dilbilim Terimleri Sözlüğü
yapılık
Bir köke, yani bir anlam öğesine eklenip ona gramatikal bir kılık vermeğe yarayan, onun kelime ( isim, sıfat, fiil ... ) çeşidini, gramerin hangi ulamından ( eril, dişil, tekil, çoğul ) olduğunu ve hangi zaman ve kişiyi gösterdiğini, söz dizimi bakımından durumunu belirten yapı Öğesi. Yapılıklar başlıca ek, ve takı olmak üzere ikiye ayrılır, önleçler, artaçlar ve bağlaçlar gibi ayrı olarak kullanılan kelimeler de yapılık sayılabilir. ( bk. Birincil, İkincil yapılık, Kelime ve Gövde yapılığı, Sıfır yapılık ). Yapılık bir kelimedeki bazı öğelerin vasıf değişmelerinden ibaret bir olay da olabilir.
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
yapılık
Ekmek, yemek pişirilen ocak.