Vikipedi
Elektrokromizm elektrokromik özellik ihtiva eden bir malzemenin bir elektrik potansiyeli çevrimi (örn. -1.5/1.5 aralığında gidip gelmek) uygulaması esnasında renk değiştirmesine denir. Bu renk değiştirme esnasında malzemede optik olarak ışık geçirgenliği (%T), yansıtması(R) ve emiliminde değişiklikler gerçekleşir.
Bu değişiklikler inorganik ve organik malzemeler için farklı mekanizmalara bağlı olarak gelişmektedir. İnorganik malzemelerde (oksitler) H, Li, Na, K gibi bir iyonun malzemenin kristal yapısı içerisinde uygun bir boşluğa girerek burada katodik ya da anodik bir tepkime ile renklenmeyi oluşturur. En çok çalışılan elektrokromik oksitler arasında tungsten oksit (wolfram oksit, WO)Structural, electrochemical and optical comparisons of tungsten oxide coatings derived from tungsten powder-based sols
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0040609009011006 , niyobyum oksit(NbO), vanadyum oksit (VO)Vanadium pentoxide gels
http://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/cm00016a006, zirkonyum oksit (ZrO) ve molibdenyum oksit (MoO) bulunmaktadır.
Genel olarak, bu malzemelerin geçirgen halden renkli ve geçirgenliği düşmüş hale dönüşümünü aşağıdaki formül ile göstermek mümkündür:
ReO + nM + xe ↔ MReO
ReOy: metal oksit(elektrokromik, transparan halde) M: H, Li, Na, Mg, K gibi bir iyonu MnReOy: oluşan bronz (renkli halde)