Kelime tanımını bul

Güncel Türkçe Sözlük
toplaç
  • isim, fizik Elektrik dinamolarında, hareketli bölümün üzerindeki iletken devrelerde oluşan akımı toplayıp tek bir devreye veren araç, kolektör
Sinema ve Televizyon Terimleri Sözlüğü
toplaç

TV. Bir ikonoskopun mozağinden çıkan ikincil elektronları toplayan artı uç.

Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu
toplaç

bk. toplayıcı.

Otomobilcilik ve Motor Bilgisi Terimleri
toplaç

Bir akım üretecinde göbeğin akımı toplayıp fırçalara aktaran, aralarına birer yalıtkan yerleştirilmiş bakır dilimlerden oluşan uç parçası.

Fizik Terimleri Sözlüğü
toplaç

Transistorda, yük taşıyıcıların araçtan ayrıldığı üşek.

Uygulayım Terimleri Sözlüğü
toplaç
  1. elektrik: Bir üreteçte, dalgalı akımdan elde edilen doğru akımın birikmesini sağlayan yalıtılmış iletken yaprakcıklardan kurulu düzen,

  2. döşem: Küçük borulardan gelen ya da küçük borulara dağılacak akışkanın toplandığı ana boru.

  3. otomobil: Hava benzin karışımını araçtan motora, yanmış gazı yuvgudan susturucuya ileten boru.