Zanaat Terimleri Sözlüğü
varangelen
[vargel, vergel] Istar, cuîfa adları verilen dokuma tezgahların da gerili iplerin arasında bulunan ince, uzun ve yuvarlak sopa. (Dişkaya *Eşme -Uşak; Ağıl *Eğridir, Garip *Senirkent, Körküler *Yalvaç -Isparta; Emeğil *Pınarbaşı -Kayseri) [vargel] : (Beyköy *Şarkikaraağaç -Isparta; Küplü -Bilecik; Taşpınar *Aksaray -Niğde; *Bünyan -Kayseri) [vargel -1] : (Yenikent *Aksaray -Niğde)
Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
varangelen
Halı tezgâhlarında, gücü ağacından daha yukarda duran, aşağı yukarı hareket ederek çizgiyi açıp kapayan uzunca ağaç.